Migdałki i jego fundamentalna rola w regulacji emocjonalnej

Amygdala jest strukturą mózgu, która jest częścią układu limbicznego, który jest zaangażowany w regulację emocji, motywacji i zachowania. Jego imię pochodzi od greckiego słowa, które oznacza "migdałowy". Podobnie jak w przypadku większości innych struktur mózgu, faktycznie mamy dwa migdałki. Każde migdała znajduje się w pobliżu hipokampa i znajduje się w tymczasowej części mózgu, na obu półkulach.

Odgrywa kluczową rolę w reakcji emocjonalnej, szczególnie w reakcji na strach i lęk. Ta struktura mózgu otrzymuje informacje sensoryczne ze ścieżek słuchowych i wzrokowych oraz przetwarza te informacje w celu ustalenia, czy jest to potencjalne zagrożenie. Jeśli postrzegane jest zagrożenie, ciało migdałowate aktywuje reakcję walki lub lotu, co przygotowuje ciało do reagowania na sytuację.

Treść

• Anatomia i struktura ciała migdałowatego
• Funkcja ciała migdałowatego
• Neurochemia ciała migdałowatego, stres i lęk
• Związek między migdałą a reakcją emocjonalną
• Obrażenia ciała migdałowate
  • Wnioski
  • Bibliografia

Anatomia i struktura ciała migdałowatego

Migdala znajduje się w płatach skroniowym mózgu, który składa się z kilku połączonych jąder, które wykonują różne funkcje emocjonalne. Amygdala jest podzielona na dwie główne grupy jąder: jądra boczne i środkowe jądra.

jądra boczne obejmują jądro podstawno -boczne i jądro korowe. Jądro podstawno -boczne jest największą i najbardziej złożoną strukturą jąder bocznych i otrzymuje szeroką gamę informacji sensorycznych, w tym informacje wzrokowe, słuchowe i somatosensoryczne, które są przetwarzane w złożonych obwodach w celu regulacji emocjonalnej. Z drugiej strony jądro korowe bierze udział w postrzeganiu ekspresji twarzy i ekspresji emocjonalnej.

Centralne jądra obejmują jądro centralne i jądro przyśrodkowe. Jądro centralne jest najmniejszą strukturą i znajduje się w środkowej części ciała migdałowatego. Jest zaangażowany w generowanie automatycznych reakcji emocjonalnych, takich jak aktywacja współczulnego układu nerwowego i uwalnianie hormonów stresowych. Przyśrodkowe jądro bierze udział w regulacji zachowań społecznych i podejmowaniu decyzji społecznych.

Amygdala jest generowana z prosentfalonu, który jest przednią prymitywną mózgiem lub przednią częścią mózgu podczas fazy rozwoju zarodka, i jest tworzona przez telenozdanie i diencefalon. Telencéphalo jest największą częścią Prosentphal.

Podczas embrionalnego rozwoju rurki nerwowej 3 rozszerzenia zwane Pierwotne pęcherzyki głowowe, które są prosentfalonem, mesencefalonem i rombenfal.

Są częścią mózgu, gdy zaczyna się rozwój ośrodkowego układu nerwowego. Następnie Prosentophalon jest podzielony na diencefalon (wzgórze i podwzgórze) i telencefalo (półkule mózgowe).

Połączenia neuronalne migdałków są złożone i obszerne. Migdał łączy się z kilkoma ważnymi obszarami mózgu, w tym z kory przedczołowej, hipokampem, wzgórzem i podwzgórzem, poprzez szereg szlaków neuronalnych. Te połączenia neuronalne są ważne dla regulacji emocjonalnej i pamięci emocjonalnej.

Funkcja ciała migdałowatego

CIMGDALA otrzymuje informacje sensoryczne z różnych źródeł, w tym zmysły wzroku, ucha i dotyk. Jeśli informacje są uważane za zagrożenie, migdał może wywołać odpowiedź „walki lub ucieczki” w ciele, aktywując współczulny układ nerwowy i uwalnianie hormonów stresowych, takich jak kortyzol i adrenalina.

Oprócz roli w odpowiedzi na strach i lęk, migdałek jest również zaangażowany w regulację innych emocje, takie jak smutek, szczęście i gniew. Stwierdzono również, że jest zaangażowany w Pamięć emocjonalna, Ponieważ intensywne doświadczenia emocjonalne mogą być przechowywane w migdałku, a następnie odzyskać w odpowiedzi na podobne bodźce w przyszłości.

Neurochemia ciała migdałowatego, stres i lęk

Neurochemia ciała migdałowatego jest ściśle związane z reakcją na stres i niepokój. Migdał zawiera dużą liczbę receptorów neuroprzekaźników, takich jak serotonina, dopamina, glutaminian i GABA, które są fundamentalne dla przetwarzania emocjonalnego.

Kiedy dana osoba doświadcza stresującej lub groźnej sytuacji, ciało migdałowate jest aktywowane i uwalnia neuroprzekaźniki, takie jak glutaminian, substancja P i noradrenaliny, co zwiększa pobudliwość ciała migdałowatego i przygotowuje ją do szybkiej i wydajnej odpowiedzi odpowiedzi. Amygdala aktywuje również współczujący układ nerwowy, który zwiększa częstość akcji serca, oddychania i uwalniania glukozy we krwi, przygotowując ciało do działania.

Lęk jest emocjonalną reakcją na stres, który implikuje troskę, strach i obawy, a także jest związany z aktywnością migdałków. Badania to pokazały Osoby z zaburzeniami lękowymi mają większą aktywność w migdałowisku w odpowiedzi na negatywne bodźce emocjonalne, co sugeruje większą wrażliwość emocjonalną.

Ponadto ciało migdałowate jest związane z innymi ważnymi obszarami mózgu w celu regulacji emocjonalnej, takich jak kora przedczołowa i hipokamp. Kora przedczołowa jest odpowiedzialna za kontrolę poznawczą i podejmowanie decyzji i może modulować aktywność ciała migdałowatego w celu regulacji reakcji emocjonalnej. Z drugiej strony hipokamp ma kluczowe znaczenie dla pamięci i wykazano, że migdałki i hipokamp oddziałują w celu tworzenia i odzyskiwania wspomnień emocjonalnych.

W całym mózgu migdałę jest uważana za strukturę z większą liczbą receptorów dla benzodiazepin. W tym jądrze możemy również znaleźć rozległą populację receptorów peptydów opioidowych (na przykład w odpowiedzi hipoalgezji na ostrą stresującą sytuację, która może generować ból).

Mówiąc neurochemicznie, możemy powiązać ciało migdałowate z układami neuroprzekaźnikowymi, które regulują aktywację korową. Ponadto w tym jądrze możemy znaleźć płytkie i noradrenergiczne, dopaminergiczne, serotonergiczne i cholinergiczne szlaki, które umożliwiają szerokie unerwienie korowe.

Związek między migdałą a reakcją emocjonalną

Różne dowody eksperymentalne pokazały to Urazy centralnego jądra ciała migdałowatego wpływają na wszystkie reakcje kondycjonowania strachu. Podobnie, jego stymulacja powoduje wzrost częstości akcji serca, szybkość oddechu, ciśnienie krwi, uwalnianie hormonów stresowych, unieruchomienie behawioralne, hiperrefleksja,.

Centralne jądro wstrzymuje się jako mediator w aktywacji pobudzenia korowej poprzez jego bezpośrednie projekcje do kory (zwłaszcza rostral zwrócona zwłoką i kora orbitrontalowa) oraz poprzez jego pośrednie projekcje, za pomocą podstawowego rdzenia Meynit.

Migdał wydaje się być strukturą zaangażowaną w mediację zarówno reakcji emocjonalnych, jak i świadomym uczuciem emocji.

W niektórych badaniach naukowcy bezpośrednio stymulowali migdałków pacjentów poddawanych operacji mózgu i poprosili ich o poinformowanie ich wrażenia. Subiektywne doświadczenie, które najczęściej zgłaszali ci pacjenci, było nieuchronne lub gniew strach i strach. W innych badaniach z niewielką liczbą pacjentów, którzy zostali zniszczeni tylko migdałki (na przykład w wyniku udaru), rozpoznał wyraz twarzy każdej emocji, z wyjątkiem strachu.

W rzeczywistości ciało migdałowate wydaje się modulować wszystkie nasze reakcje na wydarzenia, które są bardzo ważne dla naszego przetrwania. Wydarzenia, które ostrzegają nas przed bezpośrednim niebezpieczeństwem, są zatem bardzo ważnymi bodźcami dla migdałków, Ale podobnie są wydarzenia wskazujące na obecność jedzenia, par seksualnych, rywali, dzieci w kłopotach itp.

Możliwe było również zweryfikowanie relacji ciała migdałowatego o niejawnych wspomnieniach kluczy stymulujących, które sygnalizują emocje wyrażone.

Obrażenia ciała migdałowate

Zmiany w rdzeniu ciała migdałowatego mogą mieć znaczący wpływ na regulację i zachowanie emocjonalne. W zależności od lokalizacji i rozszerzenia zmiany objawy mogą różnić się od zaburzeń emocjonalnych po zmiany zachowań społecznych i pamięci emocjonalnej.

Na przykład zmiany w centralnym jądrze ciała migdałowatego, Mogą wpłynąć na reakcję na strach i niepokój, I mogą powodować zmniejszenie lub brak reakcji emocjonalnych w sytuacjach groźnych. Pacjenci z urazami migdałków mogą również doświadczyć Trudności w rozpoznawaniu mimiki i emocji, co sugeruje implikację ciała migdałowatego w percepcji emocjonalnej.

Ponadto urazy migdałków mogą wpływać na pamięć emocjonalną, ponieważ wykazano, że ciało migdałowate jest zaangażowane w przetwarzanie i konsolidację wspomnień emocjonalnych. Migdałki w migdałku mogą powodować Zmniejszenie zdolności zapamiętywania przeszłych doświadczeń emocjonalnych lub zmniejszenie intensywności emocji związanych z określoną pamięcią.

Jeśli chodzi o zachowania społeczne, obrażenia w ciele migdałowatym mogą również wpływać na zdolność jednostek do interpretacji i reagowania na sygnały społeczne, co może powodować trudności w ustanowieniu relacji interpersonalnych i zrozumieniu norm społecznych.

Wnioski

Podsumowując, ciało migdałowate odgrywa kluczową rolę w regulacji emocji i zachowań społecznych. Jak wspomniano, ta struktura mózgu jest zaangażowana w wykrywanie i przetwarzanie bodźców emocjonalnych, a jego dysfunkcja może być związana z zaburzeniami psychicznymi, takimi jak lęk i depresja. Ponadto jego związek z pniem mózgu sugeruje ważną rolę w odpowiedzi autonomicznego układu nerwowego. W miarę pogłębienia się badania ciała migdałowatego i jej funkcji, otwiera się nowe możliwości rozwoju bardziej skutecznych leczenia tych warunków emocjonalnych.

Bibliografia

• Bradford, godz.F. (1988). Podstawy neurochemii. Barcelona: Partia Pracy.
• Carlson, n.R. (1999). Fizjologia zachowania. Barcelona: Ariel Psychology.
• Carpenter, m.B. (1994). Neuroanatomia. Podstawy. Buenos Aires: Panamerican Editorial.
• Delgado, J.M.; Ferrús, a.; Mora, f.; Rubia, f.J. (Red.) (1998). Podręcznik neuronauki. Madryt: Synteza.