Psychologia społeczna I integrujące podejście do zdrowia psychicznego

Psychologia społeczna I integrujące podejście do zdrowia psychicznego

Psychologia społeczności to gałąź psychologii, która podkreśla znaczenie kontekstu społecznego i kulturowego dla zdrowia psychicznego i dobrego samopoczucia ludzi. Ta dyscyplina ma na celu zrozumienie i rozwiązanie problemów psychologicznych z zbiorowej perspektywy, promując rozwój umiejętności i zasobów, które pomagają społecznościom stawić czoła i przezwyciężeniu wyzwań, przed którymi stoją wyzwania.

W tym artykule zbadamy podstawy psychologii społeczności, jej cele, metody i praktyczne zastosowania w życiu codziennym.

Treść

Przełącznik
  • Podstawy psychologii społecznej
  • Metody pracy i badania psychologii społeczności
  • Praktyczne zastosowania psychologii społeczności
  • Co pracują psychologowie społeczności?
    • Odniesienia bibliograficzne

Podstawy psychologii społecznej

Psychologia społeczności powstała w odpowiedzi na ograniczenia tradycyjnych podejść w psychologii, które koncentrowały się głównie na indywidualnych i wewnętrznych procesach. Ta dyscyplina Uznaje, że ludzie nie żyją w izolacji, ale są zanurzeni w sieciach społecznych, kulturowych i ekonomicznych, które wpływają na ich zdrowie psychiczne i dobre samopoczucie. Dlatego psychologia społeczności dąży do analizy interakcji między ludźmi i ich środowiskiem oraz tego, jak czynniki te przyczyniają się do wyglądu i utrzymania problemów psychologicznych i społecznych.

Zasadniczo pracuj z wiedzą o innych dyscyplinach, w tym Socjologia, nauki polityczne, zdrowie publiczne, psychologia transkulturowa i psychologia społeczna. Psychologowie, którzy pracują w tym terenie, studiują życie kulturowe, gospodarcze, społeczne, polityczne i środowiskowe oraz sposób, w jaki muszą wpływać na życie ludzi na całym świecie.

Chociaż psychologia społeczności pojawiła się głównie z zamiarem lokalizowania problemów zdrowia psychicznego w ramach jednostki, Psychologowie społeczności szukają zagrożeń dla zdrowia psychicznego w środowisku społecznym, lub w braku dostosowania między jednostkami i ich otoczeniem. Zwykle opowiadają się za zmianami społecznymi, a nie indywidualnymi zmianami. Koncentrują się na zdrowiu, a nie na chorobie oraz na poprawie kompetencji indywidualnych i społecznych.

Psychologia społeczności opiera się na kilku fundamentalne zasady które kierują ich podejściem i praktyką:

  1. Podejście ekologiczne: Ludzie i społeczności są rozpatrywane w kontekście społecznym, gospodarczym, politycznym i kulturowym, uznając interakcję między różnymi poziomami ekosystemu (indywidualne, rodzina, społeczność, instytucjonalna i społeczna).
  2. Wzmocnienie: Psychologia społeczności stara się promować wzmocnienie pozycji jednostek i społeczności, promowanie aktywnego uczestnictwa w podejmowaniu decyzji i rozwoju umiejętności w celu rozwiązania problemów.
  3. Różnorodność i włączenie: Kulturowe, etniczne, płeć i inne formy różnorodności są cenione i szanowane, opowiadając się za równością i włączeniem we wszystkich aspektach życia społecznego.
  4. Zapobieganie i promocja: Psychologia społeczności podkreśla problemy zapobiegania i promowanie studni, zamiast koncentrować się wyłącznie na leczeniu zaburzeń lub interwencji po pojawieniu się problemów.

Metody pracy i badania psychologii społeczności

Psychologia społeczna wykorzystuje różne metody rozwiązania problemów zdrowia psychicznego i dobrze ratowania w społecznościach. Niektóre z tych metod obejmują:

  1. Badania partycypacyjne: Badania partycypacyjne implikują współpracę między badaczami i członkami społeczności, którzy współpracują w celu zidentyfikowania i rozwiązania problemów, które wpływają na ich studia.
  2. Interwencje społeczności: Te interwencje mają na celu rozwiązanie czynników ryzyka i dobre promocję w społecznościach, poprzez programy i projekty, które obejmują członków społeczności w ich projektowaniu, wdrażaniu i ocenie.
  3. Edukacja i trening: Psychologia społeczności koncentruje się również na edukacji i szkoleniu specjalistów i liderów społeczności, zapewniając im narzędzia i wiedzę niezbędne do rozwiązania problemów zdrowia psychicznego i problemów z dobrem w ich społecznościach.

Przydatne może być opisanie psychologii społeczności w celu odróżnienia jej od innych dyscyplin, z którymi jest powiązana. Na przykład jest podobny do psychologii klinicznej i psychicznej, ale koncentruje się na społeczności i jej orientacji działania. Oznacza to, że ma na celu promowanie dobrego samopoczucia ludzkiego.

Psychologia społeczności wykorzystuje różne metody badań i działań, które obejmują:

  1. Badania partycypacyjne: Członkowie społeczności są aktywnie zaangażowani w proces badawczy, od identyfikacji problemów po wdrażanie i ocenę rozwiązań.
  2. Ocena programów: Istniejące programy i zasady są oceniane w celu ustalenia jego skuteczności i zalecenia ulepszeń.
  3. Rozwój interwencji: Interwencje są zaprojektowane i wdrażane na poziomie społeczności, w oparciu o dowody i dostosowane do lokalnych potrzeb i cech.
  4. Szkolenie i wsparcie: Członkowie społeczności są przeszkoleni i wspierani, aby stać się agentami zmian we własnych społecznościach.
Jaka jest dysocjacyjna ucieczka?

Praktyczne zastosowania psychologii społeczności

Psychologia społeczności została zastosowana w wielu różnych kontekstach i problemach, które obejmują:

  1. Zapobieganie zdrowia psychicznego i zaburzeń: Promuj studnię emocjonalną i zapobiega zaburzeniu zdrowia psychicznego w zagrożonych społecznościach.
  2. Zapobieganie przemocy i promocja pokoju: Zwracanie się do przemocy i promowanie pokoju w społecznościach dotkniętych konfliktami i przemocą.
  3. Rozwój społeczności i ograniczenie ubóstwa: Ułatwienie rozwoju gospodarczego i społecznego społeczności zmarginalizowanych

Co pracują psychologowie społeczności?

W zależności od szkolenia, doświadczenia i preferencji psychologowie społeczności mogą pracować w różnych specjalistycznych obszarach, które obejmują:

  1. Dochodzenie: Psychologowie społeczności mogą przeprowadzić badania, aby zrozumieć problemy i wyzwania, przed którymi stoją społeczności i opracować rozwiązania oparte na dowodach.
  2. Projektowanie i wdrożenie programów: Pracują nad opracowaniem, wdrażaniem i oceną programów i interwencji społecznych w celu rozwiązania konkretnych problemów, takich jak zapobieganie przemocy, wzmocnienie pozycji kobiet, promocja zdrowia psychicznego lub poprawa jakości życia osób starszych.
  3. Konsultacje i porady: Mogą działać jako konsultanci organizacji rządowych, nierządowych i społecznych, udzielając porad i wsparcia w planowaniu, wdrażaniu i oceny projektów i inicjatyw społecznych.
  4. Edukacja i trening: Psychologowie społeczności mogą pracować w szkoleniach i edukacji specjalistów, studentów i członków społeczności w kwestiach związanych z psychologią społeczności, takich jak umiejętności przywódcze, rozwiązywanie konfliktów i rozwój społeczności.
  5. Polityka i rzecznictwo: Uczestniczą w sformułowaniu polityk i promocjach zmian na szczeblu lokalnym, regionalnym lub krajowym, opowiadając się za podejściami opartymi na społeczności w celu rozwiązywania problemów społecznych i zdrowotnych.
  6. Praca społeczna: Psychologowie społeczności mogą współpracować bezpośrednio ze społecznościami, nawiązać relacje, identyfikując potrzeby i współpracować z członkami społeczności i innymi specjalistami w celu wdrożenia rozwiązań.
  7. Promocja zdrowia publicznego i zdrowia: Pracują nad projektowaniem i wdrażaniem strategii promocji zdrowia i zapobiegania chorobom.

Psycholodzy społeczności mogą pracować w różnych organizacjach i środowiskach, takich jak uniwersytety, instytucje badawcze, organizacje pozarządowe (organizacje pozarządowe), agencje rządowe, szpitale, środowiskowe centra zdrowia, organizacje oparte na społeczności oraz organizacje międzynarodowe oraz organizacje międzynarodowe oraz organizacje międzynarodowe.

Odniesienia bibliograficzne

  • Montero, m. (2004). Wprowadzenie do psychologii społeczności: rozwój, koncepcje i procesy. Buenos Aires: Payós.
  • Sánchez vidal, a., Lois Palacín, m., I Morales Rodríguez, F. M. (2003). Psychologia społeczności: podstawy i zastosowania. Madryt: nowa biblioteka.
  • Jiménez Burillo, F. (2001). Psychologia i zdrowie społeczności. Madryt: UNED.
  • Martín-Baró, ja. (1994). Psychologia społeczna wojny: trauma i terapia. San Salvador: Reditorzy UCA.
  • Alvarado, s. J., & Pérez i. (2009). Podręcznik psychologii społeczności. Meksyk: autonomiczny University of the State of Meksyk.
  • Rappaport, j., & Seidman i. (2000). Podręcznik psychologii społeczności: teoria i praktyka interwencji społeczności. Barcelona: Payós.
  • Rodríguez Aroccho, w. (2013). Interwencja społeczności w kontekstach różnorodności kulturowej. San Juan, Puerto Rico: SM Editions.